Η καρδιαγγειακή νόσος είναι όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει παθήσεις που οφείλονται στην εναπόθεση αθηρώματος στην εσωτερική επιφάνεια των αρτηριών (αθηροσκλήρυνση). Εμφανίζεται συχνότερα με τη μορφή της στεφανιαίας νόσου, του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και περιφερικής αγγειοπάθειας.
Είναι γνωστοί οι παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένη επίπτωση αθηροσκλήρυνσης. Σε αυτούς περιλαμβάνονται το κάπνισμα, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η παχυσαρκία, η ανθυγιεινή διατροφή και κατανάλωση λίπους και άλατος, η κατάχρηση αλκοόλ, η αρτηριακή υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη, ο σακχαρώδης διαβήτης, το ανδρικό φύλο, η πρώιμη εμμηνόπαυση, η κληρονομικότητα και η ηλικία. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου θεωρούνται πιο επικίνδυνοι συγκριτικά με άλλους, όπως π.χ. το κάπνισμα. Επίσης, η αλληλεπίδραση δύο ή περισσότερων παραγόντων αυξάνει πολλαπλασιαστικά τον κίνδυνο για την υγεία.
Ο σημερινός τρόπος ζωής (διατροφικές συνήθειες, καθιστική ζωή, κάπνισμα, παχυσαρκία) ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την εμφάνιση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται η συνειδητοποίηση του κινδύνου εμφάνισής τους και η λήψη μέτρων αποφυγής τους. Η πρόληψη αποτελεί το θεμέλιο λίθο για τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου και έχει ως στόχο την τροποποίηση ή αν είναι δυνατόν την εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου. Συστήνεται λοιπόν η διακοπή του καπνίσματος, 30 λεπτά μέτριας σωματικής άσκησης για τουλάχιστον 5 ημέρες την εβδομάδα, η μείωση του σωματικού βάρους, η υγιεινή διατροφή, η οποία συμβάλλει στον έλεγχο της παχυσαρκίας και τη διατήρηση της χοληστερόλης σε χαμηλά επίπεδα, η μείωση της πρόσληψης άλατος, η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων αλκοόλ και βέβαια η όσο το δυνατόν καλύτερη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, της χοληστερόλης και ο έλεγχος του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς.
Η μείωση του συνολικού καρδιαγγειακού κίνδυνου και η βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών που έχουν ήδη υποστεί κάποιο καρδιαγγειακό επεισόδιο αποτελεί βασικό στόχο της σύγχρονης καρδιολογίας. Η σωστή αξιολόγηση του ιστορικού του κάθε ατόμου, η πρόληψη και η κατάλληλη θεραπεία όταν χρειάζεται, είναι ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της καρδιαγγειακής νόσου που αποτελεί μάστιγα για το σύγχρονο κόσμο.